O, təzliklə gürcülərin hücumuna son qoydu. — 彼は､ すみやかにグルジア人の攻撃を終わらせた。
Bu vəziyyət Azərbaycan Səfəvi dövlətinin mövcudiyyətinə son qoydu. — この状況は､ サファヴィー朝アゼルバイジャンの存在を終局させた。
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
son — is. 1. Bir şeyin qurtaracağı, nəhayəti, axırı; axır. Yolun sonu. Küçənin sonu. – Bayramın Məşədibəygilə qonaq gəldiyi ilk gün son gün olmadı. M. Hüs.. Əhmədov Əzizi ancaq işin sonunu xəbər verən zəng çalınanda buraxdı. S. Rəh.. 2. Eyni mənada… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
axır — is. 1. Son, nəhayət; bir şeyin son nöqtəsi, qurtaracağı. Yolun axırı. İşin axırı. Qışın axırı. İclasın axırı. Mahnının axırı. İlin axırına az qalır. Şəhərin axırında yaşayıram. – <Mirzə Fətəli:> Hər bir qaranlığın axırı işıqdır. Ə. H.. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xatimə — is. <ər.> 1. Son, axır. Xatimə çəkilmək – son qoyulmaq, bitirilmək. <Şükür> hökumət kabinəsinin süqutilə bütün narəva hallara bir xatimə çəkiləcəyinə inanırdı. S. H.. Xatimə çəkmək – son qoymaq, tamamlamaq, bitirmək. Səfərə çıxmaq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sərhəd — is. <fars. sər və ər. hədd> 1. Qonşu torpaqları, sahələri, ərazini bir birindən ayıran xətt; mərz. Avropa ilə Asiyanın sərhədi. // Qonşu dövlətlərin ərazisini, ya sularını biribirindən ayıran xətt; hüdud. Dövlət sərhədi. Su sərhədi. Sərhədi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bəxrəm — vurmax: (Meğri) qurtarmaq, son qoymaq. – Qırx əlli ildi oruşnamaza bəxrəm vurmuşux … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
xəkə — I (Goranboy, Ucar, Yevlax) bax xakə. – Apar bu çayın xəkəsini at (Goranboy); – Çay içilənnən so:ra xəkəsin atırıx (Ucar) II (Qazax) kimsəsiz, boş. – Hamı getdi, xəkə qaldı buralar III (Ağdam, Bakı, Göyçay, Naxçıvan, Şəki) 1. kömür ovuntusu,… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
nıxdin — vurmağ: (Yardımlı) son qoymaq, sona çatdırmaq. – Sən bı işun nıxdin vur … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ikitirəlik — is. Bir birinə zidd iki dəstəyə ayrılma; təfriqə, nifaq, çəkişmə. İkitirəlik düşmək – nifaq düşmək, arasında ədavət düşmək. O, araya ikitirəlik düşə biləcəyindən qorxurdu. İkitirəliyə lap tezliklə son qoymaq olardı. İkitirəlik salmaq – nifaq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
münaqişə — is. <ər.> Çəkişmə, bəhsləşmə, toqquşma, ciddi ixtilaf. Münaqişəyə son qoymaq. – Budur yeni münaqişə başlandı; Oturmaq üstə sözləri uzandı. A. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
piç — is. <fars.> Vint. Piçlə bağlamaq. ◊ Piçini burmaq – əl ayağını yığışdırmaq, özbaşınalığına son qoymaq. Uşağın piçini burmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pozmaq — f. 1. Yazını rezin və s. ilə silmək, yaxud üstündən xətt çəkməklə qaralamaq. Əlyazmasının bir abzasını pozmaq. – <Balarza:> Məni qana salma, poz, sənə deyirəm. C. C.. Cəmilə yazdığını oxudu, bəyənmədi, pozdu, yenidən düzəltdi. S. R.. 2. məc … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
